|
|
تاریخ انتشار: 92.07.20 9:43 |
|
|
 |
|
 |
|
|
- تعدادي از مردم سيستان و بلوچستان در نامه اي از رئيس سازمان حفاظت محيط زيست درخواست کردند که از درياچه خشک شده هامون نيز مانند درياچه اروميه بازديد کند تا دولت از نزديک به عمق اين فاجعه زيست محيطي پي ببرد.
|
|
|
|
| |
|
متن کامل اين نامه که با عنوان «دعوت براي ديدار از ريگزار
هامون» نوشته شده، به اين شرح است :
سرکار خانم ابتکار رئيس محترم سازمان حفاظت محيط زيست
خبر ارائه لايحه حفاظت از تالاب‌هاي کشور از جمله درياچه ي هامون در کنار
تالاب‌هاي، هورالعظيم، بختگان، پريشان و ميقان، آن هم در آينده، اگرچه مسرت بخش است
اما متاسفانه براي هامون به مثابه نوشدارو بعد از مرگ سهراب است.
در مورد درياچه هامون در استان سيستان و بلوچستان ما حتي شاهد به ظاهر همدردي هاي
رايج کلامي و لفاظي هاي متداول مسئولان نظير "دلسوزي براي مردم محروم و رنج کشيده
استان" و غيره نيز نبوديم. اين در حالي است که چند هفته پيش حضرتعالي بلافاصله در
دومين روز کاري خود با هليکوپتر از درياچه ي اورميه بازديد کرده و در نخستين جلسه ي
رسمي کابينه ي يازدهم، تصميم به تشکيل کارگروه نجات درياچه ي اروميه گرفته شد؛
کابينه‌اي که بيشترين درصد آرا را در سطح کشور از همين استان محروم و رنج ديده کسب
کرد، اما نمي دانيم چرا صداي مظلوميت آن هرگز به گوش دولتمردان و زنان در تهران نمي
رسد؟
در ادامه ي اين نامه آمده است: دولت تدبير و اميد بيشترين آرا را از سيستان و
بلوچستان کسب مي کند اما اولين اقدام آن تشکيل کارگروه نجات درياچه ي اروميه مي
باشد که خود اقدام بجا و برحقي است. اما در مورد هامون چه؟ براستي دليل تبعيض بين
اروميه و هامون چيست؟ آيا اين به دليل فاصله طولاني تا تهران است که شما زجرناله
هاي هامون را از زير خروارها شن و ماسه نمي شنويد؟ نابودي هامون قتلي بود تدريجي که
حتي قبل از دولت اصلاحات آغاز شد و در طي ٨ سال گذشته شتابي مرگبار يافت. قتلي که
مسببان اصلي آن دولت افغانستان و نهادهاي مختلف دولتي کشور خودمان از جمله سازمان
حفاظت محيط زيست، وزارت خارجه، وزارت نيرو و وزارت جهاد کشاورزي در کنار عوامل
تغيير اقليم و خشکسالي هستند.
اين نامه مي افزايد: اميدواريم حضرتعالي و بقيه ي مسوولان محترم هر چه زودتر براي
بازديد ديرهنگام از اين قتلگاه غم انگيز قدم رنجه فرموده و از نزديک شاهد ويراني و
آوارگي دهها هزار سيستاني باشيد که از هستي ساقط شده اند. افغانستان با نقض سالانه
حدود 820 ميليون متر مکعب حق آبه درياچه هامون باعث مرگ تدريجي آن شد، و ظاهرا
دولتمردان ايران کوچکترين اعتراضي در اين مورد نکردند.
نويسندگان نامه با انتقاد از بي توجهي به موضوع هامون نوشته اند: در دولت گذشته حتي
در اوايل دي ماه ١٣٨٩ که ايران انتقال مواد سوخت توسط ١٦٠٠ تانکر به افغانستان را
متوقف کرد، در آن زمان مارشال محمد قسيم فهيم، معاون اول رئيس جمهور افغانستان
بلافاصله به ايران آمد و با آقاي محمدرضا رحيمي، معاون رئيس جمهور ديدار کرد.
اعتراض آقاي رحيمي فقط نسبت به دسترسي نيروهاي ناتو به سوخت ترانزيتي از طريق ايران
بود و بس! هيچ صحبتي در مورد حقابه ي درياچه ي هامون به ميان نيامد.
در بخش انتهايي اين نامه با انتقاد به نمايندگان مردم منطقه در مجلس، آمده است:
وقتي که دولت تدبير و اميد تصميم بگيرد که حداقل يکي از مسئولان از جمله حضرتعالي
را براي شنيدن ناله هاي محرومين و فاتحه خواندن بر سر مزار هامون به استاني بفرستد
که بيشترين راي را به آن داده، در اين لحضات واپسين، هامون مستحق يک ديدار است،
بنابراين در اسرع وقت چشم براه شما هستيم. |
